Blog 3

Wow wat gaat de tijd snel zeg. Vandaag ben ik namelijk precies 3 weken in de Filipijnen. Ik raak gewend aan het leven hier en kan mij steeds beter aanpassen. Zo ook op vrijwilligerswerk. Ik werk nu vast in een klasje voor jonge kinderen met verschillende problematieken. De docente heeft geen assistente (hier staat een vacature voor open) waardoor ik veel te doen heb. Ik heb mijn vaste groepje leerlingen waar ik mee werk, waardoor ik de kinderen goed leer kennen, en dit werpt zijn vruchten af. De directrice van de school vroeg of ik in deze klas wilde blijven omdat de docente blij was met mijn hulp. Dat is natuurlijk altijd leuk om te horen.

Ondanks dat ik het steeds meer mijn plek vind bij het project was ik toch nog nieuwsgierig naar het andere project, een weeshuis voor kinderen met zware beperkingen. Jeetje wat was dit schokkend zeg. Er waren amper tot geen voorzieningen en mankracht en veel kinderen liggen de hele dag in hun bed, waar ze waarschijnlijk hun hele leven in blijven liggen. De verhalen over hoe ze de kinderen hadden gevonden waren vreselijk. Bijv. dat ze een kindje tussen het vuilnis op een vuilnisbelt hadden gevonden. Ik vond dit echt heel heftig en besef me nu meer hoe goed de voorzieningen in Nederland eigenlijk wel niet zijn.

Vorig weekend ben ik samen met Eline naar het eiland Malapascua geweest. Vrijdag konden we met Josephine (de vrijwilligers coördinator) en haar vrienden meerijden naar Bogo. Daar hebben we "gefeest" (okee drinken kopen in een supermarktje en het dan in een soort van verlaten karaokebar opdrinken) en geslapen. Wat heb ik gelachen die avond. En het was een leuke ervaring om tussen de locals te zitten. De dag daarna zijn we met zijn alle op een bootje naar Malapascua gevaren. (1 van de vrienden van Josephine heeft namelijk een boot). Er werd een heel geroosterd varken meegenomen om van te eten haha. Na 3 uur varen kwamen we aan op Malapascua en hebben we lekker gezwommen. Toen ging de rest weg en bleven Eline en ik achter.

Hier heb ik mijn eerste nacht in een hostel doorgebracht. Dit was wel even wennen. De tweede nacht heb ik allemaal handdoeken om mn bed gedaan voor wat privacy, oordopjes in, oogmasker op, en toen heerlijk geslapen. Verder hebben we dat weekend lekker op t strand doorgebracht.

Maandag was het helaas weer tijd om te vertrekken en zijn we met een locale bus zonder airco naar cebu city gereden. Deze tocht duurde 6 uur. Dus we hebben heel wat kleine dorpjes langs zien komen.

Verder was er deze week een typhoon (die gelukkig uiteindelijk niks voorstelde), heb ik met de andere vrijwilligers gegeten op een rooftop bar en ga ik morgen met 2 locals (2 vaders van kinderen van mijn project, waarvan 1 toevallig duikinstructeur is) een discovery dive doen op mactan island. Ik ben benieuwd :-)